Svadhyaya

Svadhyaya – czwarta niyama z Joga Sutr Patańdżalego, tłumaczona jest jako „samokształcenie”. Czym jest samokształcenie? To zmierzanie do tego, by samodzielnie pogłębiać wiedzę na własnej ścieżce rozwoju. Są różne drogi do zgłębiania wiedzy – od tekstów źródłowych, przez książki i artykuły po uważną obserwację siebie.

Studiowanie pism świętych

Istnieje wiele tekstów jogicznych opowiadających o praktyce jogi. S a to między innymi: Wedy, Brahmany, Aranjaki, Upaniszady. A także Joga Sutry Patanjalego, Bhagavad Gita i Hatha Yoga Pradipika. Nie oznacza to jednak, że musisz od razu zasiadać do obszernych tekstów z czasów przed nasza erą, szczególnie, jeśli jesteś dopiero na początku ścieżki jogi. Wystarczy, że znajdziesz książkę lub artykuł, który napisany jest współczesnym językiem. To też będzie forma studiowania, samokształcenia.

Zachęcam cię do sięgania po różne teksty, różnych autorów, do zadawania sobie pytań, otwartości. Rozpali to w tobie (tapas) ciekawość i zechcesz wiedzieć więcej i więcej. W ten sposób odejdziesz od ignorancji (niewiedzy). Jak powiedział B.K.S. Iyengar w „Świetle jogi”: „ Ignorancja (niewiedza) nie ma początku, lecz ma koniec, zaś wiedza ma początek, ale nie ma końca.” Dlatego zachęcam cię do eksplorowania, czytania, doświadczania. W ten sposób, rozumiejąc coraz więcej, zaczniesz realizować Svadhyayę.

W czasie czytania warto zatrzymywać się i zgłębiać czytane słowa. Możemy nad nimi pomedytować, poczuć, czy i jak one z nami rezonują, porównać do naszych doświadczeń.W czasie tego procesu nauki zwracaj uwagę na coś, co nazywasz „ja”. W jodze mamy do czynienia z dwoma „ja”. Jedno z nich, pisane małą literą („ja), to nasza fizyczna forma, ego i to, za kogo się uważamy. Drugie, pisane wielką literą („Ja”), to nasze prawdziwe ja, które zawiera pierwiastek boskości w nas. Gdy zaczniesz rozpoznawać „ja” i „Ja”, zaczniesz uświadamiać sobie kim jesteś naprawdę. Gdy zaczniesz tworzyć więcej przestrzeni na naukę w ciszy, w spokoju, w uważności, zauważysz, jak wiele z tego, co robisz, myślisz, mówisz, nie pochodzi z twojej prawdziwej natury. A gdy zaczniesz stawać się bardziej świadoma, a także oswajać się z tym, co prawdziwie twoje, zaczniesz dokonywać różnych wyborów, które postawią twoje życie na nowo, z innej perspektywy.

Svadhyaya w czasie praktyki jogi

To, jak praktykujesz, pokazuje też jak żyjesz na co dzień. Zaproś Svadhyayę na matę i niech stanie się to dla ciebie przestrzenią do studiowania siebie.

Jak rozkładasz matę? Czy rzucasz ją na podłogę, czy delikatnie kładziesz i rozwijasz? Czy przed praktyką jesteś skupiona, skoncentrowana na chwili, czy myślisz o tym, co masz jeszcze dziś do zrobienia albo o sprzeczce z koleżanką z pracy? Jaki jest twój oddech w czasie praktyki? Czy oddychasz brzuchem i dzięki temu jesteś rozluźniona? Czy może oddech koncentruje się w klatce piersiowej, przez co jesteś spięta? Jak twoja głowa? Wolna od myśli, spokojna, czy może ilość myśli cię przytłacza i ledwo za nimi nadążasz, ciężko je rozpoznać? Jak odczuwasz ciało? Jest rozluźnione, miękkie, czy może napinasz właśnie barki, szyję, zaciskasz szczękę, czy ręce w pięści?

Gdy zauważysz siebie i to wszystko, co działa na ciebie niekorzystanie, zadaj sobie pytanie dlaczego tak jest, skąd się to wzięło? I czy naprawdę to wszystko ma w tej chwili, kiedy praktykujesz jogę, kiedy masz czas dla siebie, znaczenie? Czy to ci pomoże w świadomej, uważnej praktyce jogi, czy wręcz przeciwnie? Kiedy przy każdej okazji będziesz studiować siebie, zadawać pytania i będziesz otwarta na wiedzę o sobie, odpowiedzi przyjdą. Obserwuj siebie, jakbyś obserwowała kogoś innego. Nabierzesz dzięki temu dystansu i będziesz patrzeć „na chłodno”, bez emocji. Pamiętaj przy tym, by być w tej obserwacji uczciwą i trzymaj się tego podejścia.

Dostrzeganie swoich nawyków, czy wzorców myślowych, które ci nie służą, może być z początku niewygodne i dawać poczucie dyskomfortu. Wiedz jednak, że to nauka, która ma ci służyć i odnajdować prawdziwą siebie, prawdziwe „Ja” i ostatecznie przyniesie zrozumienie, ulgę, spokój, radość, prawdziwą obecność. Zatem warto w to wejść. Do dzieła! I daj, proszę, znać w komentarzu, jak ci idzie.